آيا مي توان بر جنگ لبنان پايان خوشي آرزو کرد

در مورد مسئلهً درگيري اسرائيل و لبنان بعد از تشکيل کنفرانس سران عرب در بيروت و طرح هفت ماده اي آنها، فکر مي کنم موضعگيري درست و اصولي بايد حول تقويت دولت مرکزي و ملي لبنان متمرکز گردد. دولت قدرتمند در لبنان مي تواند گروههاي مذهبي و قومي لبنان را تحت پوشش خود قرار دهد، دست اندازي هاي خارجي بويژه دولت هاي سوريه و ايران را در امور داخليش مهار کند. از زمان استقلال لبنان، مسئلهً دولت قدرتمند و مستقل ملي در لبنان مشکل عمدهً داخلي و خارجي اين کشور بوده است. دولت آمريکا، فرانسه و جامعهً بين المللي نيز بايد توجه خود را معطوف به قدرتمند تر ساختن دولت ملي لبنان سازند، چرا که در صورت از هم پاشيدن وحدت ملي لبنان، اين کشور نيز نه تنها به جنگ داخلي بلکه به پايگاه اسلاميون تند روي سني و شيعي منطقه تبديل خواهد شد. دولت اسرائيل با گسترش و ادامهً جنگ اشتباه بزرگي مرتکب مي شود. بعد از نشست سران عرب در بيروت حمايت کشورهاي عرب و نيز اهل سنت از تماميت ارضي و دولت ملي لبنان رو به افزايش نهاده است. در صورت ادامهً جنگ، تندروهاي مذهبي از سراسر خاورميانه خود را به لبنان رسانده و اسرائيل را درگير جنگي فرسايشي و پرتلفاتي خواهند نمود. بنابراين، فکر مي کنم، تمام طرف هاي درگير بايد به دستاوردي که همهً طرفهاي درگير برندهً استراتژيک آن باشند، يعني ابقاي حاکميت دولت مرکزي لبنان بر مقدرات ملي و تماميت ارضي اين کشور متمرکز شوند. خلع سلاح حزب الله نيز در چهارچوب اقتدار دولت ملي لبنان امکان پذير است نه تحت فشار مستقيم سياسي و نظامي آمريکا و اسرائيل. بنابراين، توافق بر سر آتش بس، عقب نشيني اسرائيل و استقرار ارتش لبنان در نوار مرزي که خلع سلاح حزب الله را امکان پذير مي سازد، مي تواند از ويراني، بي خانماني، کشتار غير نظاميان، و تبعات بعدي آن در منطقه بکاهد.