گذاربه دموکراسي در ايران

آرزوي گذار به دموکراسي در ايران، در حقيقت، انگيزهً اصلي نوشتن اين سطور مي باشد.

Wednesday, July 15, 2009

بنظر شما رفسنجاني در نماز جمعه کدام راه را برخواهد گزيد؟

مي گويند نقش رفسنجاني هميشه واسطه گري و باصطلاح فراجناحي عمل کردن در درون نظام ولايي بوده است. اکنون که رژيم يک دست شده او هم سرش بي کلاه مانده و وساطت او در مورد جناح مقابل را برخلاف منوياتش مي يابد. ممکن است که رفسنجاني براي حفظ مقام و موقعيت و ثروتش تن به سازش و سکوت بدهد، ولي صلاح او قطعاً نه در سکوت، بلکه در مخالفتش با کودتاي انتخاباتي و نامشروع دانستن دولت کودتاچي احمدي نژاد است. آنچه را که از ملاحظهً مقام و ثروت او را وادار به سکوت کند، براي او خيري ببار نمي آورد، چرا که دولت کودتاچي پيشاپيش خط و نشان هاي خود را براي او و خانواده اش کشيده است. او در صورت سکوت و سازش، نه تنها جايگاه و نفوذ خود را در جنبش سبز مخالف کودتا، بلکه در بين حاميان و هوادارانش که مثل حزب کارگزاران، دولت احمدي نژاد را برسميت نمي شناسند. از دست مي دهد. مگر او از صادق محصولي که همه چيزش را بپاي احمدي نژاد ريخته است، بيشتر به مال دنيا دل دوخته؟ مگر مقام او از آقاي منتظري بالاتر است که در مقام دفاع از خونهاي بناحق ريخته شده سال شصت و هفت حاضر شد عطاي جانشيني را به لقايش بخشد و بطور واضح و صريح اعتراض کند؟ آيا او براي جايگاه و موقعيت خود ارزش اعتقادي و مسئوليتي براي جلوگيري از سيطرهً تمام عيار جريان مصباح و جنتي و حکومت سپاهي و بسيجي قائل نيست؟ بي شک در صورت سکوت و سازش او، جغد سرکوب و خفقاني که بر بام اصلاح طلبان نشسته، درب خانهً او را نيز خواهد کوفت. پس تا تنور داغ است و لقمه از گلوي کودتاچيان پايين نرفته بايد نقش خود را ايفا کند و از هويت و موقعيت خود صراحتاً و علنا، به زبان حال خودش، دفاع کند.

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home